Poezja SylVWia

[grochu71]

Wolę prozę. Choć mam mocno emocjonalnie zryte pod beretem. Jak każdy prawie facet, wolę w obrazkach. Wzrokowiec. Wtedy rusza. A humanistą jestem.

[SylVWia]

Moja "poezja" bywa trochę zryta ;)

Wysłanie mobilne

[Mysza]

Poezję skutecznie obrzydza szkoła. Nie dosyć, że jakieś mało interesujące dla uczniów kawałki to jeszcze męczenie, co też autor miał na myśli. Pamiętam miałam na studiach zajęcia z analizy i interpretacji utworów, zaraz na początku dał nam wiersz i kazał w domu napisać analizę. Jeny jak on nas wszystkich zje**ł, że po co my przyszliśmy, że nic nie umiemy i takie tam.

[SylVWia]

No właśnie - szkoła niestety bardzo zniechęca do wielu rzeczy. Tak to jest jak nauczycielami są osoby bardziej z przypadku niż z zamiłowania.
A swoją drogą to interpretacja "co autor miał na myśli"... Ciekawe czy te "podręcznikowe" są słuszne, skoro nie rozmawiali z autorem...
Ciekawe jak zinterpretowalibyście moje - i czy Wasza interpretacja była właściwa z mojego punktu widzenia. Podejrzewam, że znając właściwą, w wielu przypadkach wiersze czytałoby się zupełnie inaczej.

[Scelena]

I mija dzień za dniem.
Obszyte ramami z godzin utkanymi.
I naprzód gnam,
choć cofać się zdaję.

Co autor miał na myśli <co?>
Smutek , przeżyta trauma , chce iść w zapomnienie lecz jeszcze musi dużo wody upłynąć żeby to się stało.

[grochu71]

Trzy lata temu był do analizy na maturze wiersz żyjącego polskiego twórcy. Facet ze swojego wiersza dostał 4+. Układający pytania wiedział lepiej co autor miał na myśli. Cały opis został wyrokiem sądu usunięty z sieci. Ponoć godził w wiarygodność i dobre imię autora pytań. Ja myślę, że w inteligencję. ;)

[SylVWia]

Smutek , przeżyta trauma , chce iść w zapomnienie lecz jeszcze musi dużo wody upłynąć żeby to się stało.

Co autor miał na myśli?
Rutynę. Ramy poza które nie wybiegamy. I choć zdaje się, że się rozwijamy, tak naprawdę stoimy w martwym punkcie - ograniczają nas te właśnie "ramy", odbijamy się o nie i jak bila na stole - po odbiciu się cofa, tak i my.

Chyba każdy autor powinien do swoich wierszy wydawać osobny tomik ze swoimi interpretacjami... A może to właśnie jest cały urok poezji - każdy może ją dowolnie zinterpretować...?
No właśnie - zinterpretować. A nie włożyć swoje słowa do ust autora - jak to się niestety w szkołach dzieje. A szkoda.

Ja myślę, że w inteligencję.

Otóż to.

[SylVWia]

Dziś trochę filozoficznie... Nie umiałam tego ubrać w ładniejszą, poetycką formę...

-------------------------------------------------------------------------------------
Zastanawiamy się jak dogonić uciekające chwile.
Obieramy drogę na skróty.
Niewypowiedziane słowa, przeoczone gesty,
oddechy, mrugnięcia okiem.
Co nas omija?
Nie wpadnie paproch, nie usłyszymy krzyku, nie zobaczymy gestu,
nie poczujemy zapachu.
Czy więc to aby nie my uciekamy przed chwilą?

-------------------------------------------------------------------------------------

[SylVWia]

Takie małe jajo... Spojrzałam przez okno i się zamyśliłam jesiennie :jesien:

------------------------------------------------------------------------

Spadają z drzew liście
kolorowo i uroczyście
by drogi nasze szare i trudne
choć na moment nie były nudne

A mówią, że drzewa nie czują
że dają nam tylko papier i tlen
A one tak się starają…
ta lipa, ten orzech, ten klon…

------------------------------------------------------------------------

[Scelena]

Czują i płaczą niektóre jak im się gałęzie przycina :drzewo-tanczy:

[SylVWia]

Podoba mi się to...

a-ciebie.jpg

[SylVWia]

------------------------------------------------

Zżera mnie
złość, ciekawość, strach
Pochłania
czas, pieniądze
Zabrania
mówić, myśleć, być
Jak pies zaszczuty mój umysł
zerwać się pragnie z łańcucha

------------------------------------------------

[SylVWia]

----------------------------------------
Ostoją mą las
wśród wilków drapieżnych
lisów przebiegłych
łani co z gracją mkną pośród drzew
i sów zerkających ukradkiem.
Tak toczę tę kulkę gównianą
ja – żuczek wśród mchu
I świata nie widzę poza nią.
I większa, i cięższa co dnia
Lecz toczę Cię, toczę – boś MA.

------------------------------------------

10917907_940686316004707_2931290075494176419_o.jpg

[SylVWia]

Taka dzisiejsza lipa jesienna...

-----------------------------------------------------
"02.11"

Jak czerwienią płonie jarzębina
tak płoną znicze i serca nasze
I choć rzadko tak intensywne nasze myśli
jak intensywne te jesienne kolory
tak nadzieja nie gaśnie
a pamięć wciąż się tli

Wosk gorący jak gorące wspomnienia
w końcu zastygnie zimny niczym w żyłach krew.
Blizny zostawi jednak na zawsze…
I choć z czasem nieco wyblakną,
przypominać będą ten żar.

„Nie warto żyć wspomnieniami”,
„Dla takich wspomnień warto żyć”
Jeden tak, drugi tak. A więc jak? Którędy iść?
Odpowiedź znajdziesz –
w czerwieni jarzębiny,
w oparach gorącego wosku…

-------------------------------------------------------

[SylVWia]

<wstydniś> <wstydniś> <wstydniś>

---------------------------------------------------------
Opleć niczym bluszcz na dębie
swoje uda wokół mych bioder
A ja, niczym wąż zastraszony
będę wił się i syczał

"Ukąś mnie…" - błagaj…
"Pozwól umrzeć w ekstazie!

Niech wypełni mnie Twój jad
tak słodki w swej goryczy"...

Zamiast bzdury pleść, bądź jak bluszcz...
zapleć uda, Mała…

----------------------------------------------------------